Queenstown!
Door: jenniferfarawayfromhome
Blijf op de hoogte en volg Jennifer
02 Mei 2010 | Nieuw Zeeland, Queenstown
Lieve Allemaal,
De laatste dagen zijn hier erg snel gegaan: de tijd vliegt hier gewoon voorbij.
Een week geleden hebben we alweer het (vreemde mensen) hostel in Nelson gedag gezegd. Vooral de ' lieve' oude man met grote plakbandbril die de laatste avond liefdevol ' YOU BITCH' naar me riep, terwijl hij met zijn priemende vinger naar me wees, bestraffend omdat ik de radio had uitgezet. We waren namelijk een film aan t kijken. Gelukkig nam een Afrikaanse man t voor me, die toen ook de volle laag kreeg, met als gevolg dat de man met plakbandbril de straat op werd gezet.
Verder moesten we afscheid nemen van een man met Indiaans uiterlijk, die verder wel heel erg aardig was, maar met een stank waar je echt geen u tegen zegt. Het was een parfum van wekenlang hard zweten, alle dagelijkse tientallen jointjes, sterke drank en vergiftigd eten. En Char en ik denken dat we die geur met t hostel en al konden achterlaten in Nelson. Maar niets was minder waar: de geur vloog ons achterna in onze kleren en in onze backpack, tot de volgende drie hostels aan toe.
Maar nu genoeg over t hostel Bumbles.
Onze volgende bestemming was Glenhope, een WWOOF (Willing Working on a Organic Farm) farm. daar wilden we voor kost en inwoning verblijven. We hadden gebeld en we konden daarheen komen. Dus wij met de bus daar naar toe. Glenhope is een klein dorpje, maar toen we uit moesten stappen bij een grote brede autoweg wat Glenhope bleek te zijn, konden we het gewoon echt geen dorp noemen. Er was niets: geen huizen, bushalte, bakker, levende mensen, gewoon niets. zelfs geen bereik op je mobiel. De busschauffeur was helemaal bezorgd over ons, omdat we ook niet meer opgepikt konden worden. En een andere jongen zei: ' weet je wel zeker dat daar een farm is? De Dry Weather road is zo lang, je zou misschien wel 3 dagen moeten lopen'. En wij toch zeggen: ' We will be fine'. We wilden daar zo graag naar toe! Gelukkig kregen we na de bus een lift van iemand die ons naar de paardenboerderij bracht. Helaas viel de farm ons op die regenachtige dag zo tegen! De bestemming zelf was schitterend, maar het waren gewoon echt de mensen daar die ons t ongemakkelijke gevoel gaven. Er was 1 wat oudere harde man met baard, die ons totaal niet een welkom gevoel gaf, behalve dan dat we twee stadstutjes waren. Verder had hij opmerkingen van: ' Michael Jackson leeft in Christchurch' en ' Bush en Bin Laden zijn dikke vrienden' dat soort dingen. Zijn vrouw was wel aardig, maar ze hadden zo iets arrogants bijna over zich dat Char en ik amper tegen ze durfden te praten. Ik was zoo blij toen Charlotte tegen me zei dat ze daar ook wegwilde! Alles daar was organisch en zelfgebouwd. Char en ik zouden buiten in een hut moeten slapen, in de kou, en zouden niet mogen douchen. Als het leuk was geweest had dat echt niet uitgemaakt, maar dat was het niet. We hebben nog wel met hun lieve dochtertje van 9 geiten geknuffeld. Gelukkig konden we in de avond meeliften naar Mincheston, waar een heel luxe hostel was, met een prachtige badkamer met bad, zeepjes en snoepjes op je bed, en een gratis muffin. Wat een paradijs was dat!
Waar moesten we heen? Greymouth? nee. Westport? nee. Dan toch maar Queenstown, de leukste en gezelligste stad. Het duurde 2 dagen om daar te komen. Eerst overnachting in Christchurch. Daarvandaan een prachtige bustocht naar Queenstown, langs lake Tekapo (met prachtig helderblauw water), en Mount Cock (Mount Doom in Lord of the Rings) helaas zagen we van t laatste niet veel want er hing een wolk voor. Zo jammer dat we niet konden stoppen tijdens de busstop! We misten echt een auto om alle mooie plekjes te bekennen.
En nu zijn we hier, al een aantal dagen in Queenstown. Echt een backpackers stad met heel veel jongeren. Sommige dingen zijn hier wel erg commercieel, maar het is wel erg gezellig. We zitten op een kamer met eigen keuken, die we delen met 2 Deense jongens, die echt een heel lachwekkend accent hebben. Ze zijn wel aardig, behalve als ze slapen. De een kreunt en steunt de hele nacht (mssn om zijn sigaret, aangezien ie om de 5 min naar buiten gaat) en de andere laat en winden, niet normaal zo hard, als er een bom ontploft onder de dekens en dat de nacht lang. En dan kijk ik naar Char en dan schieten we beide weer bijna in de lach. Gatverdamme, haha.
De natuur buiten de stad is echt heel mooi: een mooi meer met bergen, en heel veel bos. We zijn vandaag voor de tweede keer de berg hier om hoog geklommen om een prachtige skyline te zien. Echt zo mooi allemaal, geen foto kan t beeld zo mooi maken. Verder is het hier al echt herfst, en ruikt het bos naar vallende bladeren en dennennaalden. Zoo heerlijk, al mis ik het wel om in mijn bikini rond te lopen. Maar de natuur is hier geweldig, en elke dag gaan we hier weer heerlijk wandelen, en omhoog klimmen en klauteren de berg op, zo hoog mogelijk.
We zijn hier nu op zoek naar werk, en morgen gaan we weer verder met deze zoektocht. Hopelijk vinden we wat! T geld gaat hard (al zijn de hostels nog erg goedkoop), en we missen vastigheid. Soms kunnen verplichtingen toch best fijn zijn.
Woensdag gaan we naar Milford Sound, dat moeten we gewoon echt gezien hebben.
Dag allemaal!
De laatste dagen zijn hier erg snel gegaan: de tijd vliegt hier gewoon voorbij.
Een week geleden hebben we alweer het (vreemde mensen) hostel in Nelson gedag gezegd. Vooral de ' lieve' oude man met grote plakbandbril die de laatste avond liefdevol ' YOU BITCH' naar me riep, terwijl hij met zijn priemende vinger naar me wees, bestraffend omdat ik de radio had uitgezet. We waren namelijk een film aan t kijken. Gelukkig nam een Afrikaanse man t voor me, die toen ook de volle laag kreeg, met als gevolg dat de man met plakbandbril de straat op werd gezet.
Verder moesten we afscheid nemen van een man met Indiaans uiterlijk, die verder wel heel erg aardig was, maar met een stank waar je echt geen u tegen zegt. Het was een parfum van wekenlang hard zweten, alle dagelijkse tientallen jointjes, sterke drank en vergiftigd eten. En Char en ik denken dat we die geur met t hostel en al konden achterlaten in Nelson. Maar niets was minder waar: de geur vloog ons achterna in onze kleren en in onze backpack, tot de volgende drie hostels aan toe.
Maar nu genoeg over t hostel Bumbles.
Onze volgende bestemming was Glenhope, een WWOOF (Willing Working on a Organic Farm) farm. daar wilden we voor kost en inwoning verblijven. We hadden gebeld en we konden daarheen komen. Dus wij met de bus daar naar toe. Glenhope is een klein dorpje, maar toen we uit moesten stappen bij een grote brede autoweg wat Glenhope bleek te zijn, konden we het gewoon echt geen dorp noemen. Er was niets: geen huizen, bushalte, bakker, levende mensen, gewoon niets. zelfs geen bereik op je mobiel. De busschauffeur was helemaal bezorgd over ons, omdat we ook niet meer opgepikt konden worden. En een andere jongen zei: ' weet je wel zeker dat daar een farm is? De Dry Weather road is zo lang, je zou misschien wel 3 dagen moeten lopen'. En wij toch zeggen: ' We will be fine'. We wilden daar zo graag naar toe! Gelukkig kregen we na de bus een lift van iemand die ons naar de paardenboerderij bracht. Helaas viel de farm ons op die regenachtige dag zo tegen! De bestemming zelf was schitterend, maar het waren gewoon echt de mensen daar die ons t ongemakkelijke gevoel gaven. Er was 1 wat oudere harde man met baard, die ons totaal niet een welkom gevoel gaf, behalve dan dat we twee stadstutjes waren. Verder had hij opmerkingen van: ' Michael Jackson leeft in Christchurch' en ' Bush en Bin Laden zijn dikke vrienden' dat soort dingen. Zijn vrouw was wel aardig, maar ze hadden zo iets arrogants bijna over zich dat Char en ik amper tegen ze durfden te praten. Ik was zoo blij toen Charlotte tegen me zei dat ze daar ook wegwilde! Alles daar was organisch en zelfgebouwd. Char en ik zouden buiten in een hut moeten slapen, in de kou, en zouden niet mogen douchen. Als het leuk was geweest had dat echt niet uitgemaakt, maar dat was het niet. We hebben nog wel met hun lieve dochtertje van 9 geiten geknuffeld. Gelukkig konden we in de avond meeliften naar Mincheston, waar een heel luxe hostel was, met een prachtige badkamer met bad, zeepjes en snoepjes op je bed, en een gratis muffin. Wat een paradijs was dat!
Waar moesten we heen? Greymouth? nee. Westport? nee. Dan toch maar Queenstown, de leukste en gezelligste stad. Het duurde 2 dagen om daar te komen. Eerst overnachting in Christchurch. Daarvandaan een prachtige bustocht naar Queenstown, langs lake Tekapo (met prachtig helderblauw water), en Mount Cock (Mount Doom in Lord of the Rings) helaas zagen we van t laatste niet veel want er hing een wolk voor. Zo jammer dat we niet konden stoppen tijdens de busstop! We misten echt een auto om alle mooie plekjes te bekennen.
En nu zijn we hier, al een aantal dagen in Queenstown. Echt een backpackers stad met heel veel jongeren. Sommige dingen zijn hier wel erg commercieel, maar het is wel erg gezellig. We zitten op een kamer met eigen keuken, die we delen met 2 Deense jongens, die echt een heel lachwekkend accent hebben. Ze zijn wel aardig, behalve als ze slapen. De een kreunt en steunt de hele nacht (mssn om zijn sigaret, aangezien ie om de 5 min naar buiten gaat) en de andere laat en winden, niet normaal zo hard, als er een bom ontploft onder de dekens en dat de nacht lang. En dan kijk ik naar Char en dan schieten we beide weer bijna in de lach. Gatverdamme, haha.
De natuur buiten de stad is echt heel mooi: een mooi meer met bergen, en heel veel bos. We zijn vandaag voor de tweede keer de berg hier om hoog geklommen om een prachtige skyline te zien. Echt zo mooi allemaal, geen foto kan t beeld zo mooi maken. Verder is het hier al echt herfst, en ruikt het bos naar vallende bladeren en dennennaalden. Zoo heerlijk, al mis ik het wel om in mijn bikini rond te lopen. Maar de natuur is hier geweldig, en elke dag gaan we hier weer heerlijk wandelen, en omhoog klimmen en klauteren de berg op, zo hoog mogelijk.
We zijn hier nu op zoek naar werk, en morgen gaan we weer verder met deze zoektocht. Hopelijk vinden we wat! T geld gaat hard (al zijn de hostels nog erg goedkoop), en we missen vastigheid. Soms kunnen verplichtingen toch best fijn zijn.
Woensdag gaan we naar Milford Sound, dat moeten we gewoon echt gezien hebben.
Dag allemaal!
-
02 Mei 2010 - 10:02
Lawrence:
Toffe verhalen en foto's zeg! Succes met het vinden van werk en nog heel veel plezier!
Kus -
02 Mei 2010 - 10:18
Ton, Charlotte's Dad:
Avontuurlijke verhalen vergezeld van prachtige foto's komen m'n huiskamer binnen in een grijs Amstelveen. Alles fleurt hier weer op. Werkelijk adembenemend! Nog veel plezier, Kiwi girls, en succes met jullie backpack expedition! Bye bye!! -
02 Mei 2010 - 17:35
Jacqueline:
Wat een verhaal zeg en ik hoop dat jullie gauw werk vinden. Maar jullie maken wel veel mee.
Liefs je moeder -
02 Mei 2010 - 17:49
Marieke:
Hoi lieve Jennifer,
Heel leuk om al jullie belevingen te lezen. Succes met het zoeken van werk!
Liefs,
Marieke -
03 Mei 2010 - 06:34
Rob & Ans:
Wat maken jullie een geweldige reis en we vinden het geweldig dat we "een beetje met jullie mee reizen" door de verhalen en foto's.
Enjoy and kisses from Amstelveen! -
04 Mei 2010 - 19:27
Alleenstaande Milan:
jezus is het nou leuk geweest! kom nou maar gewoon terug ja.. -
04 Mei 2010 - 22:36
Vader Van Milan:
Heel leuk om te lezen, goed geschreven. Wat een arm dochtertje van die organofreaks. En dan de plakbandbrilman. Kijk uit voor weirdo's. De hostelavonturen zijn voor ons erg boeiend om te volgen en de natuurfoto's zijn schitterend. Hou je taai. -
05 Mei 2010 - 11:41
Onbekend:
"en Mount Cock (Mount Doom in Lord of the Rings)"
Haha, sorry dames, maar het is toch echt Mount Cook (misschien verwar je het met iets anders) en Mount Doom is op het NoordEiland bij de Tangarino Crossing..
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
